Ik las van de week een bericht van een werkgever die geconfronteerd werd met een werkzoekende net afgestudeerde dochter. Het gaf haar inzicht in het feit dat werkgevers liever iemand met ervaring hebben, maar dat die ervaring lastig is bij net afgestudeerden en dat deze dochter toch ook kansen verdient? Zeker, maar zouden we allemaal geen gelijke kansen moeten hebben? Want wat is nou een harde eis en hoe hard is ie? En, sterker, waar is die harde eis op gebaseerd? Wat wil je van je nieuwe medewerker en hoe kun je die kennis, ervaring, competentie het best zichtbaar krijgen?
Als voormalig leidinggevende heb ik vele sollicitanten gesproken, aangenomen, maar ook afgewezen. En welke criteria paste ik toe? Paste deze persoon in mijn team of bij de manager waarvoor ik werfde? Het is voorgekomen dat ik een vacature soms even op on hold zette, en dan bleek dat in een betrekkelijk korte periode de eisen voor die functie ook gewijzigd waren door voortschrijdend inzicht. Bijvoorbeeld, doordat een andere medewerker een andere baan kreeg en je eigenlijk zo’n zelfde soort type in je team noodzakelijk was. Of dat er door wijziging in taken ineens andere competenties of vaardigheden nodig waren.
Je schrijft zo gemakkelijk een vacaturetekst en dan wil je als werkgever het liefst voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, dus hup de eis van HBO is zeker tegenwoordig bijna een vanzelfsprekendheid om mee te beginnen. Voor mijn leeftijdscategorie is die kennis echter vaak niet vanzelfsprekend alleen opgedaan in een HBO opleiding.
Ik heb bij mijn vorige werkgever dusdanig veel cursussen, seminars, workshops en zelfs een management development traject gevolgd op HBO niveau dat ik inmiddels wel degelijk dat werk- en denkniveau behaald heb. Maar ja, dat papiertje he? Werkgevers: kijk eens verder dan alleen maar leeftijd en/of ervaring. Maar denk eens goed na welke persoon past het best bij jouw vacature. Welke persoonlijkheid met welke kennis? En is die ervaring wel zo noodzakelijk? En hoe lang moet je dan die ervaring hebben? Wanneer kún je echt iets, is dat na 3 weken vakantiewerk in een rustige periode of doordat de persoon voldoende logisch kan nadenken?
Vandaag werd ik gebeld voor een functie planner voor zorghulpmiddelen, waarop ik had gesolliciteerd. Heeft u ervaring als planner? Op mijn vraag of de ervaring betekende om routes in te plannen middels een logistiek systeem of dat de kandidaat over voldoende topografische kennis moest beschikken, moest de dame mij het antwoord schuldig blijven. Dat wist ze niet, maar ik moest wel ervaring als planner hebben. Welke ervaring, was dus onbekend. Dan ging het over zei ze, ervaring was echt noodzakelijk. Ik las de vacature later nog eens na en plannerervaring stond niet eens als harde eis in de advertentie. Waarom ik dan niet in aanmerking kwam? Geen idee. Las ze ineens mijn leeftijd? Jammer, voor mij, maar zeker ook voor mijn potentiële werkgevers; ik heb genoeg te bieden én mijn net afgestudeerde nichtje zeker ook!
Moppersmurf? Maar even hoor! Op naar contact met een verstandigere werkgever.
Reactie plaatsen
Reacties